Άξια της μοίρας της αποδείχθηκε ξανά η ΑΕΚ! Σε ένα ακόμη παιχνίδι που πήρε προβάδισμα, η «Ένωση» δέχθηκε γκολ στη μοναδική φάση του αντιπάλου και υποχρεώθηκε σε νέα γκέλα (1-1) στην Κέρκυρα.
Την εξειδίκευσή της στις ποδοσφαιρικές «αυτοκτονίες» επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά η ΑΕΚ!
Καταφέρνοντας ξανά να χάσει παιχνίδι που έμοιαζε δικό της, η «Ένωση» έμεινε στο 1-1 στην Κέρκυρα και συνέχισε τις γκέλες (και) στο πρωτάθλημα.
Αδίδακτη από τα παθήματα με Ατρόμητο και Αναγέννηση Καρδίτσας, η ομάδα του Μοράις σπατάλησε εκ νέου το προβάδισμα που είχε πάρει με το γκολ του Λαμπρόπουλου (14’) και ισοφαρίστηκε στη μοναδική φάση που της έκανε ο αντίπαλος (74’ Τουράμ).
Άξιοι της μοίρας τους οι «κιτρινόμαυροι», σπατάλησαν αρκετές ευκαιρίες για να κλειδώσουν τη νίκη και -εκτός των άλλων- είχαν την ατυχία να πέσουν στον εξαιρετικό Κουτζαβασίλη, ο οποίος έκανε μεγάλες επεμβάσεις.
Πώς έπαιξε
Την καινοτομία που είχε δοκιμάσει στις προπονήσεις -όσον αφορά στο σύστημα της ΑΕΚ- αποφάσισε τελικά ο Ζοσέ Μοράις. Όπως αναμενόταν, ο Πορτογάλος κατέβασε την «Ένωση» με 4-4-2 και διάταξη ρόμβου στη μεσαία γραμμή. Με τον Μπάρκα λοιπόν να διατηρεί τη θέση του κάτω από τα δοκάρια και τον Γαλανόπουλο να ξεκινά πρώτη φορά βασικός στο πρωτάθλημα, οι «κιτρινόμαυροι» παρατάχθηκαν ως εξής στο γήπεδο:
Το ματς
Δεν ήταν εντυπωσιακή. Δεν έβγαλε μάτια. Ίσως για πρώτη φορά όμως φέτος, η ΑΕΚ έβγαλε σιγουριά με τον τρόπο που μπήκε στο παιχνίδι. Σοβαρή και πειθαρχημένη, η «Ένωση» εκμεταλλεύτηκε το γρήγορο προβάδισμά της (προϊόν της δουλειάς που γίνεται στις στημένες φάσεις, για να τα λέμε και όλα) και θα μπορούσε να καθαρίσει από νωρίς το παιχνίδι. Γιατί το γκολ του Λαμπρόπουλου -με ανάποδη κεφαλιά που θα ζήλευε και ο Ντέμης τις εποχές που συνεργαζόταν με τον Τσιάρτα- δεν το ακολούθησε πίεση της Κέρκυρας για ισοφάριση. Αλλά πρόθεση των «κιτρινόμαυρων» να σχολάσουν πρόωρα τον γάμο.
Με τους Γαλανόπουλο-Γιόχανσον λοιπόν να δίνουν λειτουργικότητα στον ρόμβο και την μπάλα να κυκλοφορείται με συντριπτικά ποσοστά από την ομάδα του Μοράις, εκείνη έφτιαξε αρκετές ευκαιρίες. Είτε το δοκάρι του όμως (έπειτα από ασταθή απόκρουση σε σουτ του Αραβίδη), είτε ο ίδιος ο Κουτζαβασίλης (με επεμβάσεις σε πλασέ του Γαλανόπουλου και βολέ του Μάνταλου) κρατούσαν ισχνό το προβάδισμα της ΑΕΚ. Αυτό βέβαια που θα μπορούσε να έχει διευρυνθεί ούτως ή άλλως πριν την ανάπαυλα: Αν ο Καλογερόπουλος δεν σταματούσε φάση-μισό γκολ ώστε να δώσει κίτρινη στον Αλμέιδα για κοκορομαχία με τον Σπίνουλα.
Κάπως έτσι η Κέρκυρα παρέμενε ζωντανή και το παιχνίδι παρέμενε ανοιχτό. Διότι οι παίκτες του Μοράις εξακολουθούσαν μεν να ελέγχουν τον ρυθμό και να διαχειρίζονται το προβάδισμα, αλλά τα… φαντάσματα του Ατρομήτου και της Αναγέννησης στριφογύριζαν στο κεφάλι τους. Και δυστυχώς για τους ίδιους, εμφανίστηκαν ξανά: Όταν (στην πρώτη φάση που έκαναν οι γηπεδούχοι) ο Σπίνουλας εκμεταλλεύτηκε την αδράνεια του Ντίντακ και γυρίζοντας την μπάλα για τον Τουράμ, του επέτρεψε να βάλει και την ΑΕΚ στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων του.
Από ‘κει λοιπόν που δεν κινδύνευε (και θα μπορούσε να έχει κλειδώσει το διπλό σε μεγάλη ευκαιρία του Γιόχανσον νωρίτερα), η «Ένωση» βρέθηκε ξανά να τρέχει. Να ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο για να σπάσει το τείχος των γηπεδούχων. Και να βλέπει τον Κουτζαβασίλη να μετατρέπεται ξανά σε… Μπουφόν, όταν απέκρουε εντυπωσιακό βολέ του Σιμόες. Με τον Μοράις λοιπόν να μην δείχνει ακριβώς ποικιλία στον τρόπο που διαχειρίζεται ματς που στραβώνουν και να καταφεύγει ξανά στη λύση του Πέκχαρτ, η γκέλα ήταν αναπόφευκτη. Όπως ακριβώς και η επιστροφή της ΑΕΚ στην εσωστρέφεια και στη (δικαιολογημένη) γκρίνια για όλους.
