Ως λαικό άθλημα, το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε παρά να γεννάει «ήρωες» παντού.
«Στη ζωή μου έπρεπε να αντιμετωπίσω ένα σωρό προκλήσεις, όχι όμως μόνο επειδή έπρεπε, αλλά επειδή το ήθελα κιόλας». Αυτή η φράση είναι που συμπυκνώνει το νόημα που έχει δώσει στη ζωή του ο Ιστβάν Στσάμπο, που μίλησε στο επίσημο σάιτ της UEFA για τη ζωή και την εμπειρία του στον αθλητισμό, ως ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής.
Ο 36χρονος Ούγγρος έχει γεννηθεί τυφλός, όμως έχει πετύχει ήδη στη ζωή του περισσότερα από την πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω του. Ως έφηβος, απέρριψε την ευκαιρία και τη δυνατότητα που ανοίχθηκε διάπλατα μπροστά του να συμμετέχει ως κολυμβητής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, λόγω του «έρωτα» του με το ποδόσφαιρο. Ο αθλητισμός κινεί τα νήματα στις αντοχές και τη φιλοδοξία του, όμως όχι γενικά. Ο Στσάμπο έχει «ορκιστεί» αιώνια αγάπη και αφοσίωση στη μπάλα.
«Το ποδόσφαιρο προκαλεί τα ίδια συναισθήματα σε κάθε μορφή του, εκτός της συνηθισμένης, των αντρών επαγγελματιών που κυριαρχούν στα media. Είτε παίζουν ΑμΕΑ, είτε γυναίκες, είτε οποιαδήποτε άλλη “εναλλακτική” κατηγορία αθλητών», αναφέρει ο Ιστβάν. «Απευθύνομαι σε όσους παίζουν ή και βλέπουν το άθλημα και τους λέω πως μπορούν να βιώσουν την ίδια εμπειρία, ανεξάρτητα με το αν είναι ανάπηροι ή έχουν ασυνήθιστο υπόβαθρο».
Η αφοσίωση του Ιστβάν στο ποδόσφαιρο και η προσπάθειά του να δείξει πως έχει επινοηθεί για να απευθύνεται διαρκώς σε όλους τους ανθρώπους, τον έκαναν γνωστό στους κύκλους της UEFA, που δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ιδανικότερη περίπτωση για πρωταγωνιστή στην καμπάνια της, «#EqualGame», που τονίζει τη διαφορετικότητα και την ανάγκη της ελεύθερης πρόσβασης στο σπορ, στο πλαίσιο του μεγάλου project, «RESPECT».
Ο Ιστβάν γνώρισε το ποδόσφαιρο των τυφλών το 2011, όμως οι δυνατότητές του να παίξει ήταν ελάχιστες, καθώς δεν υπήρχαν υποδομές, αλλά κι ενδιαφέρον για να δημιουργηθούν. Δεν πτοήθηκε και ίδρυσε τη δική του ομάδα, την Λας Βουδαπέστης (Lass Budapest). Αυτή είναι μέχρι σήμερα η μόνη ομάδα τυφλών στην Ουγγαρία, ενώ σχηματίζεται και η δεύτερη! Αυτό σημαίνει πως ο Ιστβάν και οι συμπαίκτες του παίζουν συχνά με αντιπάλους από άλλες χώρες, γειτονικές, όπως η Τσεχία και η Πολωνία.
«Το ποδόσφαιρο σου δίνει μια μορφή ελευθερίας, δεν χρειάζεται όταν παίζεις να έχεις μαζί σου το βοηθητικό σου μπαστούνι ή να ζητάς βοήθεια. Είσαι στο γήπεδο, μετράνε μόνο όσα κάνεις εκεί», εξηγεί ο πρωταγωνιστής μιας από τις πιο συγκινητικές ιστορίες στην Ευρώπη σχετικά με το άθλημα.
Πως παίζεται το ποδόσφαιρο τυφλών
Η πράξη έρχεται να «επιβεβαιώσει» όσα εξηγεί ο Ιστβάν στη συνέντευξή του, ότι δηλαδή το άθλημα είναι το ίδιο για όλους και απευθύνεται σε όποιον βρίσκει νόημα και χαρά να κλωτήσει τη μπάλα. Οι κανόνες είναι αυτοί του futsal, με τέσσερις παίκτες και έναν τερματοφύλακα. Οι 4 παίκτες έχουν κρυμμένα τα μάτια τους με μαντήλι, ώστε να μπορούν να παίξουν όλοι, ανεξαρτήτως ποσοστού τυφλότητας.
«Ξεφορτώνομαι κάθε έγνοια, οτιδήποτε με απασχολεί. Την ώρα του παιχνιδιού δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο, πέραν αυτού. Το μόνο που υπάρχει για μένα εκείνη την ώρα είναι η μπάλα και το άγχος για το παιχνίδι, ένα άγχος όμως που δημιουργεί μόνο χαρά!»
Μια ζωή στα γήπεδα
Ο Ιστβάν έχει περάσει πολλά χρόνια αθλούμενος. Ήδη από έφηβος, ήταν εξαιρετικός κολυμβητής, έχοντας μάλιστα στο ενεργητικό του συμμετοχές σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα. Εντούτοις, πήρε τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψει το άθλημα, λίγο πριν τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000, ώστε να συγκεντρωθεί στις σπουδές του.
«Η άθληση είναι σημαντική για τη σωματική υγεία και ακόμα κι αν είσαι τυφλός, μπορείς να ανακαλύψεις το άθλημα που σου αρέσει, αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι πως κινείσαι, που σου δίνει ζωή. Ετσι ανακάλυψα το ποδόσφαιρο κι αμέσως το κατάλαβα πως ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Ήταν ο λόγος για τον οποίο θα έτρεχα ένα χιλιόμετρο παραπάνω, σε άλλη περίπτωση δεν θα το έκανα αυτό. Επομένως αμέσως αισθάνθηκα καλά, το ποδόσφαιρο ήταν αυτό που μου ταίριαζε».
Πλέον, ο Ιστβάν βοηθά με τη στήριξη της UEFA και από κεντρική θέση κάθε άλλον που θέλει να μπει στον ποδοσφαιρικό στίβο και να τρέξει. To #EqualGame ψάχνει για ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με τον «βασιλιά των σπορ», όμως η κατάσταση τους δεν το επιτρέπει. Ετσι, η καμπάνια δημουργεί και προωθεί πρωτοβουλίες για παιχνίδια περπατήματος, για ηλικιωμένους παίκτες, τουρνουά για κορίτσια, ώστε να αναδειχθούν ταλέντα και αγώνες για ανθρώπους με προστεθικά μέλη.
Άλλωστε, δεδομένα, ιστορίες σαν αυτή του Ιστβάν Στσάμπο σε πείθουν πως «ήρωες» μπορεί να υπάρχουν παντού, απλώς ψάχνοντας μια διέξοδο για το όνειρο, δηλαδή, στην περίπτωσή τους, μια ευτυχισμένη ζωή.
Πηγή: newsbeast.gr
